یکی از کارهایی که موقع تعویض هارد یا مواقع دیگر زیاد به آن نیاز خواهید داشت، انتقال فایل و برنامه ها از یک هارد به هارد دیسک دیگر است. البته اگر دو کامپیوتر در اختیار داشته باشید به راحتی با اتصال شبکه یا از طریق کابل پورت موازی (و حتی سری) امکان اتصال دو کامپیوتر و مبادله دیتا بین آن دو وجود دارد. ولی اگر فقط یک کامپیوتر داشته باشید و یا مایل باشید که انتقال دیتا با سرعت بالا انجام گیرد بهترین کار اتصال هار دیسک ها به یک کامپیوتر و مبادله دیتا بین آنهاست.
جهت اجرای این کار باید کمی حرفه ای باشید و حواستان را جمع کنید. رایانه ها معمولا دارای یک هارد دیسک هستند. در اولین قدم بهتر است که پارتیشن های هارد دیسک خودتان را نامگذاری کنید، تا بعدا درایو های دو هارد را به راحتی از همدیگر تشخیص دهید.
برای این کار به My Computer رفته و روی یک پارتیشن کلیک راست کنید. گزینه Properties را انتخاب نمایید. در پنجره باز شده شما می توانید نام پارتیشن را تغییر دهید. این کار را برای همه پارتیشن ها تکرار کرده و نام آنها را به خاطر بسپارید. حالا رایانه تان را خاموش کنید .
شما هارددیسکی که می خواهید اطلاعات را از آن کپی کنید در اختیار دارید. هارددیسک های امروزی یک کابل IDE یا sata برای اتصال به ماردبرد و یک کابل برق برای اتصال به power دارند. اما مهمترین نکته که شما باید به آن دقت کنید جامپرها هستند. معمولا روی بدنه هارد دیسک ها نحوه قرار گیری جامپرها توضیح داده شده است. جامپر یک قطعه ریز است که می توان به وسیله آن تنظیمات یک قطعه سخت افزاری را به صورت فیزیکی تغییر داد. در جدول موجود روی بدنه هارد دیسک به دنبال وضعیت Slave بگردید. شما باید جامپر هارد دیسک دوم را با توجه به توضیحات این جدول به حالت Slave تغییر بدهید.

حالا شما 2 هارد دیسک را از طریق یک کابل به مادربرد رایانه تان متصل کرده اید. هارد دیسک رایانه شما به عنوان هارد اصلی و میزبان(Master) و هارددیسک دوم به عنوان مهمان(Slave) به حساب می آید حالا باید برق مورد نیاز را برای هارد دیسک مهمان تامین کنید. به نوع فیش POWER هارد دیسک دقت کنید. یکی از این نوع فیش ها احتمالا در رایانه شما به صورت آزاد وجود دارد. این کابل ها همگی به سیستم اصلی برق رایانه متصل هستند. یکی از این فیش های آزاد را به هارد دیسک میهمان وصل کنید. اگر قصد استفاده موقت از هارد دیسک دوم را دارید و نمی خواهید داخل کیس آنرا نصب نمایید، هارد را در موقعیتی قرار دهید که با سایر اجزا و بدنه کیس اتصال نداشته باشد.
حالا باید رایانه تان را روشن کنید. به محض روشن شدن رایانه کلید Delete را فشار دهید تا وارد تنظیمات Bios شوید. این منو ممکن است با توجه به نوع مادربرد متفاوت باشد. اما معولا در اولین منو تنظیمات هارد دیسک تعیین می شود
به منوی Standard Cmos Features بروید. معمولا به صورت پیش فرض مادربرد های جدید برای شناسایی هارد دیسک ها در حالت اتوماتیک تنظیم شده اند. اگر این گونه نیست شما تنظیم این قسمت را به حالت Auto تغییر دهید تا مادربرد به به صورت خودکار هارددیسک ها را شناسایی کند. بعد از انجام این کار از این منو بیرون آمده و گزینه Save and Exit را انتخاب کنید .
در صورتی که تمام مراحل را درست انجام داده باشید رایانه شما مثل سابق عمل می کند. ویندوز شما بالا می آید. اما با رفتن به قسمت My Computer متوجه اضافه شدن پارتیشن های جدید می شوید. پارتیشن های غریبه که نامشان برای شما آشنا نیست همان پارتیشن های هارد دیسک مهمان هستند. حالا اطلاعاتی را که لازم دارید بین دو هارد دیسک کپی کنید. دقیقا مانند زمانی که روی هارد دیسک خودتان اطلاعات را از یک پارتیشن به پارتیشن دیگری کپی می کردید. بعد از تمام شدن کارتان دوباره رایانه تان را خاموش کنید. شما حالا باید همه چیز را به حالت اول برگردانید. هارد دیسک میهمان را با جدا کردن کابل های مادر برد و برق جدا کنید .وضعیت جامپر روی آن را دوباره به حالت اول برگردانید. این حالت روی بدنه هارد دیسک با عنوان Master مشخص شده است. اگر محل اتصال دوم روی کابل قبلا به سی دی رام متصل بود دوباره آن را به همان وضعیت برگردانید . در کیس را هم کاملا ببندید .
توجه :هرگز با کامپیوتر روشن، هارد دیسک را به کامپیوترتان وصل یا از آن جدا نکنید.

روش نصب ویندوز xp بصورت خودکار به طوری که در حین نصب سوالی از کاربر نپرسد حتی شماره سریال ویندوز !

همانطوری که میدانید هنگامی که قصد نصب ویندوز را داشته باشید (Clean Install) در حین نصب لازم است سوالاتی پیرامون نام کامپیوتر ، نوع رزولوشن ، کلمه عبور Admin ، شماره سریال ویندوز و ... را پاسخ دهید. این مساله باعث میشود که شما دقایقی طولانی را کنار سیستم باشید تا نصب ویندوز به مراحل نهایی نزدیک شود. این مساله اگر لازم باشد روزانه تعدا زیادی ویندوز نصب نمایید بیشتر نمایان میشود. با استفاده از ابزاری که در سی دی ویندوز xp در فولدر support قرار داده شده ، آن هم در یک فایل Cab !!! براحتی نسبت به نصب خودکار ویندوز اقدام نمایید.
حال روش کار:

1- در سی دی ویندوز xp به مسیر زیر مراجعه نمایید :

Support /Tools

2- فایل deploy.cab را بر روی یکی از درایوهای هارد کپی نمایید. سپس آنرا باز کرده (از طریق برنامه zip magic یا winzip یا در خود ویندوز xp اگر بر روی فایل کلیک کنید باز میشود ) و فایل setupmgr.exe را از درون این فایل cab کپی گرفته و درون یک درایو از هارد کپی کنید.
3- بر روی setupmgr.exe کلیک کنید. پنجره ای باز میشود. روي next كليك کنید. سپس گزینه زیر را انتخاب کرده و next کنید :

Create a new answer file

4- مطمئن شوید که گزینه windows unattended installation انتخاب شده باشد سپس next کنید.
5- در این صفحه نوع ویندوز خود را انتخاب نمایید در اینجا ویندوز xp پروفشیونال را انتخاب میکنیم. سپس next میکنیم.
6- گزینه Fully automated را انتخاب كنيد و next کنید.
7- در اینجا صفحه Distribution Folder نمایش داده میشود. در این صفحه به شما اجازه داده میشود که تعیین نمایید که آیا ویزارد یک پوشه توزیعی را بر روی کامپیوترتان بسازد یا پوشه توزیعی را بر روی درایو شبکه ای که شامل سورس فایلهای ویندوز میباشد ایجاد نماید.

نکته ! ساخت یک پوشه توزیعی نه تنها به شما اجازه نصب ویندوز بدون استفاده از cd را میدهد بلکه اجازه افزودن فایلهای اضافی (همانند درایورهای قطعات) برای انجام یک نصب سفارشی را میدهد. اگر قصد انجام نصب خودکار را به دفعات زیاد دارید و درایور یا پوشه مناسب را در اختیار دارید میتوانید از این گزینه استفاده کنید.

ما در این آموزش گزینه زیر را انتخاب کرده سپس next میکنیم :

No, this answer file will be used to install from a CD

8- در این صفحه گزینه مربوط به I Accept … را علامت زده و next میکنیم.
9- حال شما صفحه ای را مشاهده میکنید که با کمی دقت متوجه میشوید گزینه هایی درون این صفحه وجود دارند که شما در حین نصب ویندوز با آن برخورد میکنید. شروع به تکمیل گزینه ها به دلخواه خود کنید.
10- بعد از اتمام کار گزینه finish را بفشارید. در این قسمت مسیری برای ذخیره تنظیماتی که انجام داده اید در قالب یک فایل پرسیده میشود. شما میبایستی نام فایل را که به صورت UNATTEND.TXT انتخاب شده به WINNT.SIF تغییر دهید و یک نسخه بر روی یک فلاپی ذخیره نمایید.
11- از منوی FILE گزینه EXIT را انتخاب نمایید.
12- اکنون شما فایل اصلی را ساخته اید. فایل برای انجام عملیات نصب آماده میباشد اما ممکن است قبل از شروع عملیات مایل باشید که نگاهی به محتویات فایل بیندازید. (ممکن است بخواهید پارامترهای اضافه تری را نیز به فایل بیفزایید. در صورت امکان با بخش HELP برنامه SETUP MANAGER مشورتهای لازم را انجام دهید.) برای این کار فایل ساخته شده را در برنامه NOTEPAD باز نمایید. شما میتوانید خطوط دیگری را نیز برحسب نیاز برای فعالیتهای دیگر مثل تعیین پارتیشن نصب دیسک سخت یا تبدیل سیستم فایل به NTFS معین نمایید. جزئیات مربوط به چگونگی انجام این کارها را میتوانید در داخل فایلهای کمکی موجود در داخل Deploy.CAB مشاهده نمایید. اگر در داخل فایل هرگونه تغییری را اعمال کردید ، فایل را ذخیره کرده و آنرا ببندید
13- فایل را بر روی فلاپی دیسک کپی نماید. سپس کامپیوتر را از طریق سی دی راه اندازی کرده و فلاپی را در داخل درایو فلاپی قرار دهید. ویندوز به صورت خودکار تنظیمات معین شده را مورد استفاده قرار میدهد.

شما وقتي به يك فايل نگاه مي كنيد، به صرف اين نگاه قادر نخواهيد بود نوع و عملكرد آن فايل را تشخيص دهيد. اين مشكل نه تنها براي شما، كه حتي براي اكثر سيستم عامل ها و برنامه هاي كاربردي نيز وجود دارد. پسوندها در واقع اختصاراتي قراردادي و از پيش شناخته شده هستند كه به شناسايي نوع يك فايل كمك مي كنند. به عنوان مثال، به محض مشاهده فايلي با پسوند .txt شما در مي يابيد كه فايل مربوطه يك فايل متن است و بايد به كمك يك اديتور از محتويات آن مطلع گرديد و يا پسوند .exe، به شما مي گويد فايل مربوطه فايلي اجرايي است و كافيست بر روي آن دوبار كليك كنيد تا برنامه اجرا شود.
نوع تعامل و نحوه برخوردي كه سيستم عامل هاي مختلف با پسوندها به عمل مي آورند يكسان نيست. برخي از سيستم عامل ها مانند داس و ويندوزهاي اوليه نمي توانند پسوندهاي بزرگتر از 3 حرف را بپذيرند. برخي ديگر از سيستم عامل ها مانند يونيكس، ويندوز 95 به بعد، MAC OS و آميگاداس اين محدوديت را ندارند و پسوند فايل ها در آنها مي توانند بيش از 3 حرف باشند.

اكثر سيستم عامل ها از پسوندها براي شناسايي نوع عملياتي كه بايد بر روي يك فايل به انجام برسد استفاده مي كنند و اگر پسوند حذف شود و يا تغيير كند، ديگر قادر به انجام عمليات مناسب بر روي آن فايل نيستند. به عنوان مثال اگر پسوند exe كه نشانگر اجرايي بودن يك فايل است را از انتهاي آن حذف كنيد، فايل مذكور ديگر اجرا نخواهد شد.

ولي برخي ديگر از سيستم عامل ها مانند آميگاداس با اسكن نمودن محتويات فايل، نوع آن را تشخيص مي دهند و به جز چند پسوند خاص رزرو شده براي سيستم، تغيير ساير پسوندها بر عملكرد فايل تاثيري ندارند. در اين سيستم عامل ها، پسوندها صرفا براي آگاهي كاربر مورد استفاده قرار مي گيرند و سيستم عامل نيز به انها به عنوان بخشي از نام فايل نگاه مي كند و نه يك پسوند جداگانه.

سورس برنامه به زبان جاوا= J
فايل آرشيوي جاوا=JAR
سورس برنامه به زبان جاوا= JAV
فايل جاوا ساخته شده با نرم افزار JAVA=JBuilder
فايل مرورگر نرم افزار گرافيكي JBF=Paint Shop Pro
براش گرافيكي نرم افزار JBR=Paint Shop Pro
فايل نرم افزارJC!=FlashGet

فايل گرافيكي ذخيره شده در قالب گرافيكي JFI=JPEG
فايل گرافيكي ذخيره شده در قالب گرافيكي JFF= JPEG
فايل گرافيكي ذخيره شده در قالب گرافيكي JFIF= JPEG
فايل گرافيكي ذخيره شده در قالب گرافيكي JIF= JPEG
فايل گرافيكي ذخيره شده در قالب گرافيكي JPE=JPEG
فايل گرافيكي ذخيره شده در قالب گرافيكي JPEG=JPEG
فايل گرافيكي ذخيره شده در قالب گرافيكي JPG=JPEG

فايل جاوا اسكريپت رمز شده= JSE
فايل تعيين نحوه چيده شدن حروف در صفحه كليد= KBD
فايل گرافيكي نرم افزار KDC=Kodak Photo
ماكرو صفحه كليد و فايل رجيستر كننده يك برنامه= KEY
فايل فكس ويژه نرم افزار KFX=Kofax Group IV

فايل تعيين نحوه چيده شدن حروف در صفحه كليد= KYB
فايل نرم افزار LBA=Liberty BASIC
فايل ليبل يا برچسب پايگاه داده LBL=dBASE
فايل گرافيكي نرم افزار Deluxe Paint و فايل گرافيكي ذخيره شده در قالب IFF كامپيوتر آميگا= LBM
فايل ليبل نرم افزار فاكس پرو= LBX
فرهنگ لغات واژه پرداز LCN=WordPerfect

فايل متن نرم افزار LEG=Legacy
فايل يا مجموعه فايل هاي فشرده شده بر مبناي الگوريتم LHW كامپيوتر آميگا= LHW
فايل يا مجموعه فايل هاي فشرده شده بر مبناي الگوريتم LZH كامپيوتر آميگا= LHZ
كتاب الكترونيكي ذخيره شده در قالب استاندارد كتاب الكترونيك مايكروسافت كه مي توان آن را با نرم افزار Microsoft Reader خواند و فونت LIB=CompuGraphic
فايل شرح شرايط جواز استفاده از يك برنامه= LIC

كتاب الكترونيك ذخيره شده در قالب استاندارد كتاب الكترونيك مايكروسافت= LIT
آيكون ميان بر (Shortcut) در ويندوزهاي NT و LNK=9X
فايل ثبت وقايع و اقدامات انجام گرفته توسط يك برنامه= LOG
فايل صوتي ويژه نرم افزار LQT=Liguid
فهرست موضوعي= LSN
سورس برنامه به زبان LSP=LISP
فايل فهرست= LST
فرم نرم افزار LTM=Lotus
فايل نامه ويژه محيط داس= LTR
فايل يا مجموعه فايل هاي فشرده شده بر مبناي الگوريتم LHARC (همان LHA است. ) =LZH
فايل داده نرم افزار LZS= Skyroads
فايل يا مجموعه فايل هاي فشرده شده بر مبناي الگوريتم كامپيوتر آميگا = LZX

براي بالا بردن سرعت اعمال مختلفي كه در ويندوز انجام مي شود مي توانيد از روش زير استفاده كنيد: در پارتيشن بندي هارد ديسك خود يك درايو جداگانه كه فقط براي فضاي مبادله استفاده خواهد شد جدا كنيد. اين درايو حداقل بايد 200 مگا بايت فضا داشته باشد. در مسير زير :
Control Panel>System>Performance>Virtural memory
روي "let me specify my own setting" كليك كرده و آن را روي درايوي كه به اين منظور جدا كرده ايد set كنيد. اگر شما آن درايو را به اندازه 200 مگا بايت گرفته ايد بايد مينيمم مقدار را 150 مگا بايت و ماكزيم مقدار را 200 مگا بايت قرار دهيد كامپيوتر خود را restart كنيد بايد يك بهبود محسوس در سيستم ملاحظه كنيد.